Fit&Shape Zink Bisglycinaat (15mg/150% van ADH per capsule) 30 capsules

Fit & Shape Zink Bisglycinaat (15 mg) is organisch gebonden aan een aminozuur zink en bevat 15 mg elementair zink per capsule.

Waarom ZINK Bisglycinaat?

Er zijn vele vormen van zinksupplementen. Fit&Shape heeft bewust gekozen de in de capsules aanwezige zink in de vorm van zink bisglycinaat.
Zink Bisglinaat een verbinding van zink en glycine. Het kleine glycinemolecuul bevordert de absorptie van het zinkgehalte, omdat het gemakkelijk via de darmwand in het lichaam kan worden gebracht.

De tabel hieronder geeft de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid zink per leeftijdsgroep en per geslacht aan:

1. Leeftijd RI zink in milligram (mg)
   Kinderen
   6-12 maanden 5 mg
   1-2 jaar 5 mg
   3-8 jaar 6 mg
   Mannen
   9-13 jaar 11 mg
   14-18 jaar 12mg
   19 jaar en ouder 9 mg
   Vrouwen
   9-13 jaar 8 mg
   14-18 jaar 9 mg
   19 jaar en ouder 7 mg
   Zwangere vrouwen 9 mg
   Vrouwen die borstvoeding geven11 mg
   

   Veilige bovengrens

Leeftijd (jaren) inname (UL) zink (mg/dag)

18 en ouder 25MG (of 0,42 mg/kg/dag)

Het mineraal zink draagt ​​bij aan de normale werking van het immuunsysteem en draagt ​​bij aan het gezonde huid, haar en nagels.

Samenstelling

Inhoud:

30 capsules

Ingrediënten:

Zink (als zinkbisglycinaat), microkristallijne cellulose, harde gelatinecapsule.

Vrij van:

ei, gluten, lactose, melk, noten, pinda’s, schaal- en weekdieren, soja, suiker, vis

achtergrond informatie zink als supplement:

Zink is een van de meest voorkomende mineralen in het lichaam (na ijzer) en is aanwezig in elke cel. Ongeveer 20-40% van het geconsumeerde zink wordt door het lichaam opgenomen, afhankelijk van de biologische beschikbaarheid in de eigenlijke voedselbron (biologische beschikbaarheid van zink uit granen en plantaardig voedsel is lager dan die uit dierlijk voedsel). De voedselgroepen die de meeste biologisch beschikbare zink opleveren, worden meestal geleverd door rood vlees en gevogelte, met oesters die meer zink per portie bevatten dan enig ander voedsel. Andere voedselbronnen zijn bonen, noten, bepaalde soorten zeevruchten (zoals krab en kreeft), volle granen, verrijkte ontbijtgranen en zuivelproducten.

Een volwassene van gemiddelde grootte heeft 1,4 tot 2,3 g zink en heeft een gemiddelde consumptie van zink nodig van ongeveer 10-15 mg per dag. Omdat het lichaam van nature geen zink produceert of opslaat, wordt het als een essentiële voedingsstof beschouwd en moet je het via voedsel of supplementen binnenkrijgen.

Zink speelt een belangrijke rol bij groei en ontwikkeling, immuun functie, neurotransmissie, zicht en de voortplanting/vruchtbaarheid) In feite zijn talrijke aspecten van het cellulaire metabolisme zinkafhankelijk en om zink deze rollen te laten vervullen, vereist het een aantal specifieke systemen om zink door het celmembraan te transporteren. Zinktransporteiwitten vervullen deze rol en zijn daarom onmisbaar in de fysiologie van zink.

Functies van zink

Op cellulair niveau kan de functie van zink worden onderverdeeld in 2 categorieën:

1) Katalytisch

Meer dan 100 verschillende enzymen zijn afhankelijk van zink vanwege hun vermogen om vitale chemische reacties te katalyseren

2) Structureel

Zink speelt een essentiële rol bij de vorming van sommige eiwitten. Eiwitten zijn opgebouwd als losse ketens die op zichzelf vouwen om stabielere, compactere structuren te vormen. Zink kan dit proces vaak helpen door structuren te vormen, ook wel ‘zinkvinger’ genoemd. Dit is een van de meest voorkomende groepen eiwitten en is betrokken bij tal van cellulaire processen, zoals het spelen van een essentiële rol bij de ontwikkeling van bloedcellen.

Metallothioneïnen zijn ook voorbeelden van eiwitten met een zinkbindend motief. Het zijn kleine metaalbindende cysteïnerijke eiwitten met een hoge affiniteit voor zink. Ze werken samen met zink transporteurs en reguleren de vrije zinkconcentraties in het cytosol. (Metallothioneïnen zijn ook betrokken bij de regulatie van de homeostase van metaalionen, de ontgiften van zware metalen en de verdediging tegen oxidatieve stress op cellulair niveau)

De opname van zink door het lichaam

Er zijn weinig studies die een directe vergelijking van de biologische beschikbaarheid van verschillende vormen van zink bij mensen omvatten. Het belangrijke feit is dat de vorm van zink moet worden gedissocieerd in zinkionen, die vervolgens binden aan liganden (eiwitten) die het zink naar de cellen van de dunne darm transporteren. Er zijn specifieke transporteiwitten die zink door het celmembraan naar de portale circulatie transporteren, waar het direct naar de lever wordt getransporteerd voordat het in de bloedsomloop wordt vrijgegeven voor levering aan alle weefsels. De homeostase van zink wordt streng gecontroleerd op het hele lichaam, weefsel, cellulair en subcellulair niveau door een aantal eiwitten, waarbij zink transporters bijzonder belangrijk zijn.

Ongeveer 70% van het circulerende zink is gebonden aan serumalbumine (een plasma-eiwit) en factoren of aandoeningen die deze serumalbumineconcentratie beïnvloeden, kunnen op hun beurt de serumzinkspiegels beïnvloeden. Serumzink heeft een snelle omzet om aan de weefselbehoefte te voldoen.

De beschikbaarheid van serumzink is gevoelig voor de hoeveelheden zink die uit uw dieet worden geabsorbeerd en een redelijk constante voeding wordt noodzakelijk geacht om te voldoen aan de normale behoefte aan zink voor onderhoud en groei.

Zink gaat verloren via de huid en de nieren (gecombineerd verlies van 0,5-0,8 mg/dag), en er gaat meer zink verloren als het lichaam meer zweet, zoals in warme klimaten en tijdens zware inspanning. Ongeveer de helft van al het uit het lichaam geëlimineerde zink gaat verloren door het afstoten van epitheelcellen in het maagdarmkanaal (0,5-3 mg/dag) en hoewel een aanzienlijke hoeveelheid wordt uitgescheiden via zowel gal- als darmsecreties, worden de meeste secreties opnieuw geabsorbeerd reguleren van de zinkbalans. Verhongering en spierafbraak verhogen ook het verlies van zink via de urine.

Eiwit verbetert de opname van zink, maar een fytaatrijk dieet (zoals in granen, granen, maïs en rijst) kan de opname van zink remmen.

Een Nederlandse studie heeft laten zien dat het toevoegen van melk aan een fytaatrijke maaltijd de zinkopname met 62% verbetert. Daaruit kan worden geconcludeerd dat het combineren van voedingsmiddelen de kwaliteit van een maaltijd kan verbeteren, zonder dat de voedingssamenstelling verandert.

Tijdens de darmopname is er een zeer fijne balans tussen zink en koper. Zink vermindert de hoeveelheid koper die uw lichaam absorbeert, omdat koper concurreert met zink om te binden met metallothioneïne, het bindende eiwit dat zink in de darmcellen brengt.